Sydney - Uluru

Hee,

Inmiddels alweer bijna Een maand in australie en alles gaat nog steeds allemaal goed. Vorige week hebben we voor Thijs z'n werkgever een stand gebouwd in Sydney. Omdat het een aantal dagen achter elkaar werken was werd er ook voor verblijf gezorgd. Dat was opzich al heel relax. Maar ik denk omdat deze werkgever een Italiaanse achtergrond heeft vind hij lekker eten erg belangrijk en nam hij ons mee uiteten. En een drankje in de pub zat er ook meestal wel in. Al met al een leuke week, werksfeer en ervaring! Na deze week werken ging onze trip Sydney - Uluru beginnen. Om even een voorstelling te kunnen maken, dit is een kleine 3000km rijden. Maar geen haast!! Hiervoor zijn 2 weken uitgetrokken om ook weer terug te komen... Oké klein beetje haast dus. De eerste twee dagen was alleen maar auto rijden. Het plan was om er zo snel mogelijk heen te rijden, zodat we op de weg terug rustig aan konden doen om nog naar plekken te gaan die we graag wilden bezoeken. Op de 3e dag rijden zijn we eventjes gestopt in Coobers Pedy. Dit is een oud miners dorpje. Ze noemen het ook wel underground village. Hier zijn we naar een mijn museum geweest en naar een ondergrondse kerk. Dat tweede was wel een erg leuke ervaring. Vooral omdat ik me er ook geen voorstelling kon maken hoe dit eruit zou zien toen mensen hier over vertelden tegen ons. De reden dat hier faciliteiten onder de grond zijn is omdat het midden in de woestijn is en dus erg warm kan zijn en onder de grond is het natuurlijk koel. Na ons bezoek aan Coobers Pedy zijn we door gereden naar een Roadhouse net over de grens bij South Australia - Northern Territory. Hier hebben we de bus geparkeerd en overnacht. De dag daarna hebben we de reis voortgezet naar onze eindbestemming"Uluru." Kan je voorstellen dat als je 3 dagen in bijna "niets" gereden hebt. Alleen maar gras, bomen, zand, aantal levende of niet meer levende dieren langs de weg hebt gezien en geen telefonisch bereik aanwezig is. Dat je ineens midden in de woestijn vol telefonisch bereik, prachtig resort/hotel en camping, winkelcentrum en tankstation treft genaamd "Yulara." Je voelt waarschijnlijk al aan hoe toeristisch dit dorpje is en omdat dit ook het enige dorpje is vlakbij Uluru werd voor alles natuurlijk de hoofdprijs gevraagd. Maar goed dat weet je van te voren dus daar hadden we ons ook op ingesteld. De avond kwam inmiddels en wij gingen onze reis voort zetten naar "Ayers Rock" om de verkleuring van deze berg te zien bij zonsondergang, schitterend! Na deze belevenis volgden we de weg terug naar de camping om te gaan eten. Doordat we gebruik maakten van de picknicktafels om aan te koken raakten we al snel aan de praat met mensen die ook aan het reizen waren en zij gaven ons extra ideeën om te doen/bezichtigen tijdens onze reis terug naar Sydney, super leuk! Zo zijn we de volgende dag gaan rijden naar Kings Canyon. Dit is een grote Cliff waar we een wandeling hebben gedaan en ook weer mooie plaatjes hebben kunnen schieten. Zodat we met het thuis front kunnen delen hoe mooi prachtig en geweldig dit land wel niet is haha. Maar nu lijkt het net of dat we tijdens onze rit naar de bestemmingen toe niets hebben beleefd. In tegendeel juist! Want dan denk je. "De dieren die hier leven hebben toch genoeg ruimte om te leven." Nee dus, een groep koeien neemt rustig de tijd om over te steken. Een groepje kamelen vond de weg wel een Bijzonder goede plek om even een rust pauze in te lassen en een verdwaalde dromedaris bedacht zich nog snel even om over te steken. Later een keer in de avond rond 11 uur reden we nog steeds ergens midden in de woestijn, en je verwacht het niet maar toch was het zo... we reden een politie fuik in om even blaastest te doen. Maar natuurlijk met een positief resultaat konden we weer verder rijden. Tijdens de weg terug richting Sydney zagen we ineens een meer langs de weg. Maar vanaf de weg konden we er niet goed een foto van maken dus bedachten we om via de four wheel drive weg er heen te rijden met ons two wheel drive busje. Helaas zonder succes! Eenmaal aangekomen bij het meertje hadden we ons zelf vast gereden in het zand. Maar no worries we konden we ons zelf bevrijden van het lot door snijplanken te gebruiken om onder de wielen te plaatsen. Al met al tijdens deze reis over een eindeloze lange weg naar de bestemmingen hebben we ons zeker niet verveeld.

P.s.
Foto's zijn te vinden op Facebook.